Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

X.A: Υπαρχει θετική παρέμβαση ... για πάντα;

19.09.08

Από την αρχή του μήνα γράφουμε για τον προεδρικό κύκλο, σύμφωνα με τον οποίο στις τελευταίες 14 εκλογικές αναμετρήσεις των ΗΠΑ και οι 14 είδαν προεκλογική θετική παρέμβαση από κυβερνητικά ελεγχόμενα κεφάλαια, ενώ στις 13 από αυτές υπήρξε άνοδος.


Η μόνη περίπτωση που η παρέμβαση δε στάθηκε αρκετή για να φέρει τα θεμιτά αποτελέσματα ήταν στο κραχ του 2000. Στην παρούσα φάση, επίσης, έχουμε προβλέψει ότι ο Σεπτέμβριος θα ήταν ο μήνας της δοκιμασίας των χαμηλών του έτους ενώ, παρά τη διάσπαση των επιπέδων αυτών στο ΓΔ και το κλείσιμο σε νέα χαμηλά για τις ΗΠΑ, στη συνεδρίαση της Τετάρτης, επιμείναμε ότι η δοκιμασία δεν τελειώνει τόσο απλά.
Από που, όμως, βγάζουμε αυτό το συμπέρασμα; Γιατί όταν όλοι έβλεπαν νέα υψηλά το 2007 εμείς μιλούσαμε για επερχόμενο κραχ και τώρα που όλοι βλέπουμε άμεση συνέχιση της πτώσης, εμείς κάνουμε λόγο για δοκιμασίες στηρίξεων που δεν έχουν ολοκληρωθεί;
Η απάντηση έχει να κάνει και στις δύο περιπτώσεις με την παρέμβαση, τη δύναμη που η επιστημονική τεχνική ανάλυση πρεσβεύει και αποδεικνύει ότι κινεί τις αγορές. Θεωρήσαμε από την αρχή ότι τα χαμηλά θα έπρεπε να δοκιμαστούν για να εκτονωθεί ο φόβος και η μανία για πωλήσεις αλλά και καταλήξαμε ότι ήταν πολύ πιο πιθανό να δούμε τεράστια κυβερνητική παρέμβαση για τη στήριξη των αγορών, τουλάχιστον στο τρέχον, προεκλογικό διάστημα.
Η στατιστική ήταν με το μέρος μας και σε μέχρι στιγμής φαίνεται να είναι και οι εξελίξεις. Μετά από όλες τις γνωστές, λοιπόν, παρεμβάσεις που έλαβαν χώρα μέσα στο Σεπτέμβριο, ήρθε αυτή της Πέμπτης, με την αμερικανική κυβέρνηση να υπόσχεται ένα μόνιμο και ες αεί πλάνο, το οποίο θα σώσει τις αγορές μετοχών. Με άλλα λόγια, υπόσχεται παρέμβαση... για πάντα.
Και την ώρα που οι οικονομικές θεωρίες, περί αποτελεσματικότητας των αγορών, επιστροφής στο σημείο ισορροπίας και τυχαίων περιπάτων, πηγαίνουν για περίπατο, αναδεικνύεται και αποκαλύπτεται η μία και απόλυτη δύναμη που κινεί της αγορές ουσιαστικά, η παρέμβαση.
Το αποτέλεσμα ήταν λειτουργία όλων των στηρίξεων των βασικών δεικτών των ΗΠΑ και εκρηκτική άνοδο πάνω από 4%. Μην αναζητάτε προοπτικές για μακροπρόθεσμες τοποθετήσεις. Σε αυτήν τη φάση σημασία έχει, πλέον, το αύριο καθώς το τραπεζικό σύστημα έφτασε στο πιο κοντινό σημείο της απόλυτης κατάρρευσης από το 1929.
Τα μακροπρόθεσμα οργανωμένα κεφάλαια, εξακολουθούν να απέχουν, στο μεγαλύτερο βαθμό, από τις αγορές μετοχών. Στο βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, ωστόσο, προς το παρόν φαίνεται ότι είχαμε δίκαιο που δε βιαστήκαμε να δούμε άμεση συνέχιση της πτώσης και συντριβή των στηρίξεων, αμαχητί. Ποτέ μην υποτιμάς μια κυβέρνηση όταν οι εκλογές είναι λίγους μήνες μακριά.

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

ΕΜΠΟΡΙΚΗ: Οι Γάλλοι και τα ...δάνεια των 48εκ.Ε στη Μονή Βατοπεδίου


18.09.08

Οι τράπεζες αντιμετωπίζουν τη Μονή σαν επιχείρηση και μάλιστα με πολύ μεγάλο τζίρο προχθεσινή ερώτηση των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, με επικεφαλής τον Μιχάλη Καρχιμάκη, προς τον υπουργό Οικονομικών Γιώργο Αλογοσκούφη. Οι βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης ζητούν «να επιβεβαιωθεί η ύπαρξη του πιστοδοτικού ορίου 48.000.000 ευρώ στην Εμπορική τράπεζα υπέρ της Μονής Βατοπεδίου και οι σχετικές αναλήψεις ύψους 22.000.000 ευρώ μέχρι το τέλος του Ιουλίου 2008, τη στιγμή μάλιστα που η τραπεζική πρακτική περιορίζει τη χρηματοδότηση και τον δανεισμό των Μονών μόνο για υλοτομικές, γεωργικές και λοιπές δραστηριότητες».
Ως κερδοφόρα εμπορική επιχείρηση αντιμετωπίζεται από συγκεκριμένες τράπεζες η Ιερά Μονή Βατοπεδίου, η οποία φέρεται ότι από το 2005 διατηρεί τουλάχιστον έναν ανοικτό αλληλόχρεο χορηγητικό λογαριασμό ύψους 48.000.000 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με τη νομολογία των δικαστηρίων, «αλληλόχρεος λογαριασμός είναι η σύμβαση στην οποία δύο συμβαλλόμενοι, ένας εκ των οποίων είναι έμπορος, συμφωνούν οι εκατέρωθεν απαιτήσεις που προκύπτουν από τις μεταξύ τους συναλλαγές να αναφέρονται σε κοινό λογαριασμό υπό τη μορφή χρεοπιστώσεων».
Φαίνεται ότι στη Γαλλία έχει αρχίσει ένα μεγάλο παιχνίδι εξουσίας, καθώς επίκεινται αλλαγές στο ανώτατο επίπεδο του Ομίλου της Credit Agricole με την πιθανή αποχώρηση του Ζόρζ Ποζέ, και ένας από τους υποψηφίους ο Ζαν Φρεντερικ Ντε Λέζ, (από τα 4-5 πρωτοκλασάτα σήμερα στελέχη, μαζί με τους Ζακ Λενορμάντ, Πάτρικ Βάλροφ, Ζερόμ Μπρυνέλ, κ.ά ) επικεφαλής και της ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ, φιλοδοξεί να ανέλθει στην κορυφή της ιεραρχίας και δεν θα ήθελε με κανέναν τρόπο να θεωρηθεί τώρα η αγορά της Εμπορικής ως αποτυχημένη επιλογή. Σ' αυτή την περίπτωση τα μαχαίρια θα βγουν μετά, ενώ οι περισσότεροι πλέον, τόσο στη Γαλλία, όσο και στην Ελλάδα, προσπαθούν να φορτώσουν τη λάθος (;) επιλογή της αγοράς στο πρώην μεγάλο αφεντικό στην Ελλάδα, που έφυγε με το γνωστό τρόπο λίγο καιρό μετά την εξαγορά, Κριστιάν Ζακ, τον οποίο κατηγορούν ότι δεν έκανε σωστές εισηγήσεις! (Δηλ. κανείς άλλος δεν είδε τίποτα, μόνο ο ατυχής Ζακ τους έφταιξε). Κι εδώ δεν έχει και τόση σημασία σε ποίον θα φορτώσουν το λάθος (που δεν είναι λάθος επιλογή, αλλά λάθος επιλογών και πολιτικής στη συνέχεια, αφού το μαγαζί ήταν σίγουρα «μαγαζί γωνία»), αλλά τι λύσεις πρόκειται να δώσουν και πόσο σύντομα μπορούν να το κάνουν αυτό, αφού ο χρόνος πλέον μετρά αντίστροφα και ο αγώνας είναι στις ....καθυστερήσεις. Πέραν όμως των μεταβολών σε "γαλλικό" επίπεδο, δεν αποκλείεται να συνδυαστούν αυτές ή να προηγηθούν αυτών μεταβολές και σε ελληνικό διοικητικό επίπεδο καθώς τα αποτελέσματα δεν δικαίωσαν όσους επέλεξαν για τη διοίκηση της τράπεζα εξω-τραπεζικά στελέχη.
Μάλιστα, ίσως αναγκασθούν να πάρουν αποφάσεις πιο σύντομα απ' όσο νομίζουν, αφού υπάρχει στη...γωνία η Τράπεζα Ελλάδος, η οποία επί ημερών Γ. Προβόπουλου, μέσα από την τραπεζική κρίση που φαίνεται να βαθαίνει, ίσως αναγκασθεί να πάρει γρήγορα αποφάσεις και να υποχρεώσει αρκετές ελληνικές τράπεζες να προβούν σε αυξήσεις κεφαλαίου για να ενισχύσουν την κεφαλαιακή τους επάρκεια. Κι αν η ΕΜΠΟΡΙΚΗ δεν φαίνεται να έχει σοβαρό πρόβλημα στον τομέα αυτόν, λόγω της ισχυρής μητρός της, το θέμα είναι μήπως ο «βασιληάς» φανεί «γυμνός» πολύ ενωρίτερα από όσο ελπίζουν, όσοι μετέχουν στο «βυζαντινό» παιχνίδι εξουσίας που ετοιμάζεται ν' ανοίξει στο Παρίσι. Γιατί και στο Παρίσι τα πράγματα δεν είναι ρόδινα μετά την σοβαρή πτώση των κερδών της επενδυτικής της εταιρίας Calyon, που παρουσίασε εφέτος ζημιές για πρώτη φορά μετά από χρόνια και αναζητούντια ευθύνες και κεφάλια «για κόψιμο».
Στο μεταξύ η εμμονή του γαλλικού μάνατζμεντ να τονίζει σε συνδικαλιστές και στελέχη ότι «δεν σκοπεύει να πουλήσει την τράπεζα» μάλλον φέρνει αντίθετα αποτελέσματα από τα προσδωκόμενα καθώς παρόμοια συζήτηση δεν είχε ανοίξει για την ίδια, αλλά για την ΓΕΝΙΚΗ.